توزیع بهینه منابع در مجموعه پروژه های ساختمانی با محدودیت حمل و نقل و انبار

در تحقیق حاضر، توزیع بهینه منابع بین پروژه های همزمان ساختمانی که به صورت مشترک از منابع استفاده می کنند مورد بررسی قرار گرفته است.اشتراک گذاری منابع بین پروژه ها از جمله مواردی است که مورد توجه شرکتهای بزرگ می باشد ولی یک راهکار علمی و عملی برای آن ارائه نشده است.همچنین شناسایی محدودیت های مختلف درتامین منابع مورد نیاز در برنامه زمانی یک پروژه حائز اهمیت است. محدودیتهایی از قبیل ظرفیت انبار ، حمل و نقل ، نیروی انسانی متخصص و غیرمتخصص و حتی نقدینگی از این جمله اند . زمانی که پروژه ها به طور همزمان برنامه ریزی می شوند ، مواردی مشاهده می شود که نیاز به یک منبع خاص در یک دوره زمانی افزایش می یابد، در حالی که در دوره های دیگر ، نیاز در حداقل مقدار خود قرار دارد. عدم یکنواختی توزیع نیاز، سبب می شود که پروژه در تامین منابع دچار اشکال شود. دراین تحقیق سعی شده که ابتدا کلیه فعالیتهای ساختمانی شناسایی شده، سپس با یک آمارگیری صحیح دوره انجام هر فعالیت ، رابطه بین آنها و تخصیص منابع بین فعالیتها تعیین شود. با اشتراک گذاری منابع بین پروژه ها و اعمال محدودیت ها در تامین آنها ، سعی شده توزیع به یک مقدار مطلوب نزدیک شود . با یک تحلیل حساسیت ، تاثیر تغییرات مصرف منابع و زمان اجرا بر برنامه زمانبندی مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی های به عمل آمده کاهش قابل ملاحظه ای را در احجام منابع مورد نیاز و هزینه تمام شده سرجمع پروژه ها ناشی از اشتراک گذاری منابع و توزیع مناسب منابع بین فعالیتها نشان می دهد.